1 / 9
Giordan Rubio jako Eros
- Aktualna oferta
- Status
€
Całkowita kwota oferty
Zobacz całkowite podsumowanie
Całkowita kwota oferty
Zobacz całkowite podsumowanie
€
Maksymalna kwota oferty
Zobacz całkowite podsumowanie
Maksymalna kwota oferty
Zobacz całkowite podsumowanie
Specyfikacja działki
- Ilość
- 1
- Marża
- Nie
- Artysta
- Giordan Rubio
- Podpis/edycja
- Tak
- Podpisano
- Tak
- Wysokosc
- 188cm
- Szerokosc
- 188cm
Opis
Tytuł dzieła: Eros
Wymiary: 188 x 188 cm
Techniki malarskie: Techniki mieszane
Podpis: Podpisany z tyłu
Certyfikat: Nie dołączony
Zdjęcia są częścią opisu
O artyście: Giordan Rubio (ur. 1998, Francja, mieszka i pracuje w Nicei) prowadzi praktykę eksploracji powiązań wpływu i czasowości w ewolucji marzenia w relacji z Innym, instytucjami i mediami. To, co nazywa snem, jest metaforą reprezentującą niewinność dzieciństwa, która ucieleśnia idealistyczne i wolnowolne perspektywy. W swojej twórczości tworzy formy, które przeciwstawiają się sobie lub się uzupełniają, używając powtórzeń, kombinacji kolorów lub materiałów o przeciwstawnych właściwościach fizycznych, aby podkreślić przyczynowość czynników zewnętrznych wpływających na wolności. Opisuje własne doświadczenia społecznego podziału związanego z jego studiami medycznymi, gdzie spełnienie wydawało się nieosiągalne. Rubio przekłada przyswajane informacje na graficzne i obrazowe kompozycje, konsumując codziennie rozmowy, slogany reklamowe, książki i własną gazetę. Wszystko, co go otaczało od dzieciństwa po czasy współczesne, można odnaleźć w jego twórczości; Styl figuratywny odpowiadający konwencjonalnym regułom i postawom łączy się z bardziej dziecięcym stylem w równym stopniu, świadcząc tym samym o relacjach władzy, które charakteryzują moment, gdy zadumiały o zaniku. Oprócz uniwersalnej typografii, w jego pracach często pojawiają się własne szkice Giordana Rubio, co nawiązuje do sentymentalnego przywiązania do zeszytów artysty. Ponadto uwiecznia moment w życiu, gdy sen stopniowo zanika z czasem. Jego prace świadczą o czasach, gdy ludzkość nieustannie kwestionuje samą siebie, a marzenia są porzucane, by wypełnić kapitalistyczny obowiązek.